Doğan Kitap tarafından 2014 Eylül'ünde yayınlanan Aslı Tohumcu'nun Ölü Reşat isimli romanını da okumuş bulunuyoruz efendim. 22 Mart 2015'te okumaya başladığım kitabı okumayı 28 Mart 2015'te bitirdim. Bu süre zarfında Bursa sınırları dışına çıkamadım. İki kez leylek sürüsünü havada gördüm. Darısı diğer kitapların başına!
Aslında kitap 153 sayfa, bir oturuşta okuyup bitirecek kadar akıcı. Ancak kitapta o kadar fazla karakter ve mekan var ki hepsinin akılda kalması ve karakter-karakter, karakter-mekan ilişkisinin kurulması zorlaşıyor. Bursa'da yaşayan ve kitapta adı geçen çoğu Bursa mekanını bilen biri olarak ben bile zorlandıysam bu mekanları bilmeyen bir okurun çektiklerini düşünemiyorum doğrusu. Bir çok mekan, o mekanı bilmeyen okur için hiç bir şey ifade etmeyebilir zira.
Aslı Tohumcu soz sözde de itiraf ettiği gibi, bu romanında çokça bencillik edip bu romanı kendisi ve ailesi için yazmış. Okuru konunun dışında bırakmış ve önemsememiş.
Her ne kadar okuru zorlasa da Reşat'ın dünyadaki yaşam sırasını çalan Adnan'ın ayağına çaktığı çelmeleri konu alan eğlenceli, üslubu hoş bir roman olmuş nihayetinde.
Okuyacak başka öncelikleri olmayan ve vakti olan okusun derim.
Ölü Reşat